مرجع دانلودبازی ها.ترینر.اخبار.نقد.وهمه چیزازبهترین ها

چند سالی است که کمپانی Activision با انتشار نسخه های متفاوت از سری بازی های Call of Duty توانسته این بازی را به یک عنوان بسیار پر طرفدار و بسیار سود آور برای خود تبدیل کند. البته Activision با عرضه هر ساله این بازی، دیگر حس خوب انتظار برای این عنوان را در بین کاربران از بین برده است. این سری از بازی ها پس از نسخه Modern Warfare علاوه بر اینکه یک جهش بسیار بزرگ در سبک اکشن اول-شخص ایجاد کردند، دیدگاه ها و گفته های تازه ای را به همراه خود آورد. علاوه بر پیشرفت تکنیکی، کاملا مشخص است که Activision هدف دیگری را در پس عرضه این بازی ها دنبال می کند. البته بیان نکات پشت پرده این بازی ها از بحث ما خارج است. صحبت ما پیرامون نسخه جدید سری بازی های Call of Duty است که Black Ops نام دارد. بازی ای که پس از آن اتفاقات ناخوشایندی که برای استودیوی بازیسازی Infinity Ward افتاد، ساخته شد و تیم بازی سازی Treyarch امیدوار بود که بتواند عنوانی به محبوبیت سری Modern Warfare و به زیبایی آن بسازد.

داستان

داستان بازی Black Ops بر خلاف داستان سری Modern Warfare که آینده نزدیک را روایت می کرد، این بار قسمتی از تاریخ را روایت می کند که در کمتر بازی ای اینطور به آن پرداخته شده بود. Black Ops بازیکنان را به بعد از جنگ جهانی دوم و دوران جنگ سرد می برد. داستان بازی توسط آقای دیوید ساموئل گویر (David Samuel Goyer) که در نویسندگی و کارگردانی تجربه زیادی هم دارد، نوشته شده است. بر خلاف بسیاری از بازی های اکشن اول-شخص این بازی از داستان بسیار غنی تری برخوردار است و همین مسئله ورند بازی را بسیار بهتر و جذاب تر می کند. بازی از جایی آغاز می شود که بازیکن خود را در نقش الکس میسون (Alex Mason)، روی یک صندلی به صورت دست و پا بسته می بیند. الکس یک سرباز است که به این مکان آورده شده است. او به دلایلی که بعدا در طول بازی مشخص می شود، بخشی از حافظه خود را به خاطر نمی آورد و اتفاقات را به صورتی دیگر تصور می کند. الکس به این مکان آورده شده تا جواب سوال هایی را بدهد که به ظاهر چیزی از آن ها نمی داند. میسون با جواب دادن هر بخش از این سوال ها، عملیات های مختلفی را به یاد می آورد که او و همرزمانش آن ها را در طول جنگ سرد انجام داده اند. در بخشی از بازی او به خاطر می آورد که برای انجام یک ماموریت مهم از سوی جان اف کندی (John F. Kennedy) رئیس جمهور آمریکا دستور مستقیم می گیرد. پس از مدتی که سوال های اولیه بازی پاسخ داده می شوند، مشخص می شود که پای یک سلاح کشتار جمعی به نام Nova 6 در میان است. یک سلاح شیمیایی مرگبار که طرح های اولیه آن از زمان جنگ جهانی دوم به وسیله نیروهای نازی و نیروها کمونیستی شوروی سابق ریخته شده بود و اکنون پس از 20 سال به یک تهدید بسیار جدی برای دنیا تبدیل شده است. داستان بازی در مکان های مختلف مانند ویتنام، کوبا، شوروی و... اتفاق می افتد. در طول بازی مراحلی نمایش داده می شوند که به گفته سازندگان، این مراحل با الگوبرداری از واقعیت ساخته شده اند. ماموریت هایی مانند ترور فیدل کاسترو (Fidel Castro) و... از جمله ماموریت های پنهایی هستند که در این بازی بخشی از آن ها نمایش داده می شود. درست است که جنگ سرد در سال 1991 با فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی پایان یافت، اما در بازی های مختلفی مانند این بازی می توانیم نشانه هایی از آن را ببینیم. جنگی که اکنون به آتش زیر خاکستر بدل شده و تنها منتظر بادی سهمگین است که آن را شعله ور سازد که البته اکنون به صورت نسیمی از سوی آمریکا در حال وزش است.

گرافیک

بازی با همان موتور بازیسازی معروف سری بازی های Call of Duty یعنی IW 4 ساخته شده که برای ساخت بازی  Call of Duty 4: Modern Warfare توسط Infinity Ward نوشته شد و از آن زمان تا کنون با تغییرات و به روز رسانی های جزئی چهار ستون بازی های Call of Duty را تشکیل داده است. در این موتور بازیسازی از مشکلات گرافیکی مرسوم مانند برش صفحه (Screen-Tearing) و دیر Load شدن بافت ها خبری نیست. کیفیت بافت های بازی همچنان در همان کیفیت نسخه های قبلی مانند Modern Warfare 2 است. البته شاهد کمی پیشرفت در جلوه هایی ویژه مانند انفجارها هستیم که در این نسخه بسیار بهتر طراحی شده اند. همچنین این نسخه بر خلاف شماره های قبلی از Draw to Distance بسیار بهتری بهره مند است. حتی کاملا مشخص است که سازندگان برای نمایش این برتری صحنه های بسیاری را درست کرده اند که محیط های وسیع بازی را تماشا کنید. از دیگر بخش هایی که در این نسخه پیشرفت داشته اند، طراحی صورت شخصیت ها است که بسیار زیبا و طبیعی تر شده اند. اما از طرف دیگر شاهد کمی افت کیفیت در طراحی سلاح ها هستیم. این نکته در مقایسه با طراحی سلاح های بازی Modern Warfare 2 کاملا مشاهده می شود. همچنین این بازی از معدود عنوان هایی است که از Mo-Cap کامل برای طراحی حرکات سربازان در بازی استفاده کرده و واکنش های بسیار طبیعی را به وجود آورده است. البته همانطور که گفته شد، این بازی در زمینه گرافیک پیشرفت قابل ملاحظه ای نسبت به نسخه های قبلی نداشته و Black Ops را می توان از این نظر همان بازی قبلی با محیط های بزرگ تر و مراحل متفاوت دانست. همچنین برای اولین بار است که در این سری از بازی ها در نبردهای اکشن و تیر اندازی با سلاح های قوی شاهد قطع عضو هستیم. این مسئله صحنه هایی را در بازی به وجود آورده که برای دیدن چندان جالب نیستند و از طرفی هم به نوعی خشونت بسیار زیاد جنگ را به نمایش در می آورد.

موسیقی/صداگذاری

همچنان صداگذاری یکی از نقاط قوت این سری از بازی ها به شمار می رود. عنصری که از Call of Duty 2 به بعد به یکی از قسمت های بسیار خوب بازی تبدیل شده است. افکت های صوتی بازی مانند انفجارها و... بسیار عالی در بازی به کار رفته اند. همانند نسخه های گذشته صداگذاری دقیقی برای سلاح ها صورت گرفته است. همچنین صداگذاری روی شخصیت های بازی نیز بسیار خوب است و نقطه ضعفی در آن ها دیده نمی شود. شخصیت ها در طول بازی و با توجه به شرایط، دیالوگ های بسیار خوبی را می گویند. البته زیبایی این بخش به دلیل وجود صداپیشگان و بازیگران معروفی مانند گری اولدمن (Gary Oldman) صداپیشه شخصیت ویکتور رزنو (Viktor Reznov) است. اولدمن بسیار زیبا با لهجه روسی جای این شخصیت در بازی صحبت کرده و آنقدر خوب این نقش را ایفا کرده که تشخیص صدای خود اولدمن در بازی بسیار دشوار است. در کنار او اشخاص دیگری از جمله اد هریس (Ed Harris) بازیگر مطرح هالیوود به جای شخصیت جیسون هادسون (Jason Hudson)، آیس کیوب (Ice Cube) خواننده هیپ هاپ آمریکایی به جای شخصیت سرجوخه بومن (Bowman) هم در بازی به صداپیشگی پرداخته اند. همچنین از چهره و صدای آقای جیمز سی برنز (James C. Burns) برای خلق شخصیت گروهبان وودز (Sergeant Woods) استفاده شده است. حضور این اشخاص در بازی باعث شده که قسمت صداگذاری روی شخصیت های بازی بسیار زیبا از کار دربیاید. همچنین موسیقی های بازی نیز ساخته آقای شون مورای (Sean Murray) از آهنگسازان برجسته هالیوود است که کار آهنگسازی فیلم ها و بازی های متعددی از جمله Call of Duty: World at War را انجام داده است. موسیقی های بازی هیجان لازم برای یک بازی اکشن را در این عنوان به وجود آورده اند. همچنین موسیقی در صحنه های حساس بسیار با جریان بازی هماهنگ می شود و حس خوبی را در بازی به وجود می آورد.

گیم پلی

گیم پلی از جمله عواملی است که همیشه سری بازی های Call of Duty را پیش بازیکنان محبوب نگه داشته است. این بازی نیز همچنان همان گیم پلی را داشته و در طول بازی با نمایش صحنه های سینمایی فوق العاده سعی در جذاب تر کردن آن نیز دارد. کارگردانی و به تصویر کشیدن صحنه های مختلف، از جمله هنرهای تیم سازنده این بازی بوده که حتی از عنوان قبلی یعنی بازی Modern Warfare 2 و استودیوی بازیسازی Infinity Ward نیز بهتر عمل کرده اند. بازی مملو از صحنه های درگیری و مبارزه های بسیار زیبا است که در قسمت های مختلف بازیکن را غافلگیر می کند. همانطور که گفته شد، بازی در زمان جنگ های سرد اتفاق می افتد و شما را راهی ماموریت هایی می کند که نمونه آن ها را در هیچ بازی ای ندیده اید. روند ماموریت ها و تنوع آن ها هیجان و انگیزه زیادی را برای ادامه بازی در بازیکنان به وجود آورده است. البته در برخی از صحنه های بازی به شدت زیاده روی شده و صحنه های فوق العاده خشنی را می بینیم. لازم به ذکر است که روایت داستانی بازی نیز تاثیر بسیار مثبتی در خلق این گیم پلی زیبا داشته است. همچنین فریم ریت بالا در این بازی از جمله عواملی است که باعث زیبایی این بخش شده است. سری بازی های Call of Duty از جمله بازی هایی هستند که به دلیل داشتن مخاطب و کاربر زیاد از بخش چندنفره بسیار خوبی هم بهره مند هستند. Black Ops نیز از این قاعده مستثنی نیست و همین مورد در این بازی نیز به چشم می خورد. بخش چندنفره بازی همچنان به صورت سیستم کسب تجربه (Experience Points) است و بازیکنان با بازی زیاد، آیتم های مختلفی را به دست می آورند. همچنین می توان سلاح های بازی را در این قسمت به صورت دلخواه تغییر داد و حتی نام گروه بازی خود را نیز روی آن بنویسید. همچنین در این نسخه می توان به صورت Split/Screen بخش آنلاین را هم بازی کرد.

نتیجه گیری

سری بازی های Call of Duty چند سالی است که روی نوار تکرار افتاده اند و همواره ما فقط با داستان و فضاهای جدید روبرو می شویم که با زیبایی تمام کاگردانی شده اند. اگر این کارگردانی زیبا را از این عنوان حذف کنیم، دقیقا با سه عنوان کاملا شبیه به هم (Modern Warfare, Modern Warfare 2, Black Ops) روبرو خواهیم شد. کاملا مشخص است که Activision به جنبه مالی این بازی بسیار بیشتر از جنبه تکنیکی آن اهمیت داده است. با توجه به اینکه نسخه بعدی این سری از بازی ها برای سال 2011 تایید شده، این کمپانی باید به فکر ایجاد تغییرات اساسی در گرافیک این بازی شد. چرا که اگر آن بازی نیز به همین صورت عرضه شود، دیگر باید با بازی های Call of Duty خداحافظی کرد.

منبع :www.pardisgame.net

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: